Medio Trehalose-Zoetmiddel

Trehalose, als mycose of tremalose, is een natuurlijke alpha--verbonden die ook disacharide wordt door een α, α-1,1-glucoside band tussen twee α-glucose eenheden wordt gevormd bekend die. In 1832, ontdekte H.A.L. Wiggers trehalose in een moederkoorn van rogge, en in 1859 die isoleerde Marcellin Berthelot het van trehalakorf, een substantie door graanklanders wordt gemaakt, en noemde het trehalose. Het kan door bacteriën, paddestoelen, planten, en dieren zonder ruggegraat worden samengesteld. Het wordt betrokken bij anhydrobiosis — de capaciteit ofplants en dieren om lange perioden van opdroging te weerstaan. Het heeft de mogelijkheden van het hoogwaterbehoud, en in voedsel en schoonheidsmiddelen gebruikt. De suiker wordt verondersteld om een gelfase te vormen ascells ontwatert, die verstoring van interne celorganellen, door hen in positie effectief splinting verhindert. De rehydratie laat dan normale cellulaire activiteit toe om zonder de belangrijkste, dodelijke schade worden hervat die normaal een dehydratie/rehydratiecyclus zou volgen. Trehalose heeft het toegevoegde voordeel om een middel tegen oxidatie te zijn. Het halen trehalose was een moeilijk en duur proces, maar onlangs, bevestigde het Hayashibara-bedrijf (Okayama, Japan) een goedkope extractietechnologie van zetmeel voor massaproduktie. Trehalose wordt momenteel gebruikt voor een breed spectrum van toepassingen.